“Mon voyage à Luxembourg m’a néanmoins valu le plaisir de découvrir, parmi des barbouilleurs innombrables, les uns plus ou moins professionnels, les autres avant tout dilettantes, un peintre authentique. Un seul, mais qui représente une valeur réelle non point seulement locale mais suffisamment universelle pour mériter d’attirer sur cet artiste l’attention des pays voisins. Chez lui aussi, certes, se manifeste la dualité du génie luxembourgeois, mais cette duplicité, loin d’entraver son oeuvre, la réconforte de la façon la plus heureuse.” Dat huet de renomméierten belsche Konschtkritiker André de Ridder 1926 iwwert de Joseph Kutter geschriwwen. Eng Gutt Kritik, déi anerer awer och jalous maache sollt.
Zanter Ufanks dës Mounts weist den Musée National d'Histoire et d'Art en Deel vu senger Kuttersammlung an engem neien Accrochage. Dobäi sinn déi ganz bekannte Molereie vum Lampertsbierger Moler, wéi säin Autoportrait vun 1919 oder och säi Clownekapp vun 1937. Nei ass awer zum Beispill de rezenten Don vun engem, bis elo wéineg bekannte Bild aus dem Joer 1916, dat de Bommezinnes bei engem Pëtz an der Alstad duerstellt. Bei dëser Geleeënheet geet de Christian Mosar op déi Aart a Weis an, wéi dem Joseph Kutter seng Molereie vu sengen Zäitgenosse kritiséiert gouf.
